Recensie ‘Een Kim Jong-il productie’

Op 6 juni recenseerde ik het boek Een Kim Jong-il Productie van Paul Fischer voor NRC, dat gaat over een bizarre episode uit de Koreaanse geschiedenis. Lees hier mijn bespreking:

Ontvoerd door Kim-Jong-il voor zijn one man shows
Bestond er enkele jaren geleden nog maar een handjevol memoires van gevluchte Noord-Koreanen, inmiddels is het verhaal van de gewone burger in ‘het meest gesloten land op aarde’ uitgegroeid tot een volwaardig genre. Maar een van de absurdste vluchtverhalen van de door dictatorszoon Kim Jong-il (1941-2001) ontvoerde actrice Choi Eun-hee en regisseur en ex-man Shin Sang-ok was nog niet verteld.

Daar heeft filmmaker en debuterend schrijver Paul Fischer met het treffend getitelde Een Kim Jong-il Productie verandering in gebracht. Het plot lijkt haast te ongeloofwaardig om waar te zijn. Wanneer de Noord-Koreaanse filmindustrie in het slop raakt, laat cinefiel Kim Jong-il in 1978 de bekendste regisseur en actrice van Zuid-Korea ontvoeren om propagandafilms voor de Kimdynastie te maken.

Een Kim Jong-il Productie is geschreven als avonturenroman, maar tracht de werkelijkheid zo getrouw mogelijk weer te geven. Fischer permitteert zich zo veel ruimte voor historische en maatschappelijke context dat hij niet lijkt te kunnen kiezen tussen het schrijven van een boek over de ontvoering van Choi en Shin en een historisch overzichtswerk van Noord-Korea. Daardoor komt het verhaal pas laat op gang.

0306cul fischer

Ongeveer halverwege neemt de spanning toe en wordt het een pageturner. Fischer weet ook het gevoelsleven en de emoties te omschrijven van Choi en Shin én werpt een licht op de mens achter tiran Kim Jong-il. Hoewel de twee gegijzelden verschillende vluchtpogingen ondernemen, leggen zij soms een zeker Stockholmsyndroom aan de dag. Vooral Shin lijkt te genieten van de aandacht, invloed en filmprojecten die hij in Noord-Korea mag uitvoeren.

Fischer weet de absurditeit van Noord-Korea voelbaar te maken. Zoals wanneer een simpel ‘goedemorgen’ door burgers wordt beantwoord met ‘Ja, het is een mooie dag, dankzij de geniale leer van onze geliefde revolutionaire leider’.

Hoewel Kim Jong-il een gruwelijke despoot was, laat Fischer zien hoe hij en zijn gijzelaar Shin ook overeenkomsten vertonen. Beiden zijn regisseur van alle aspecten van hun leven en omgeving. Kim gaat uiteraard nog verder: hij behandelt heel Noord-Korea als een set voor een continu draaiende propagandafilm, met slechts één hoofdrolspeler en 25 miljoen figuranten. Ondanks het instorten van ’s lands filmindustrie na de vlucht van Shin en Choi in 1986 en het aantreden van de derde generatie Kim in 2011 is aan die realiteit weinig veranderd.

Het boek Een Kim Jong-il Productie verscheen bij Nieuw Amsterdam en kost € 24,99.

Zo komen Noord-Koreaanse dwangarbeiders in Europa terecht

Honderden Noord-Koreaanse arbeiders werken onder Noord-Koreaanse dwang in Polen. Het Noord-Koreaanse systeem van onderdrukking en mensenrechtenschendingen dat het Westen zo verfoeit, wordt zo in een microvariant geïmporteerd naar Europa. Bovendien spekken Polen en de EU de kas van het dictatoriale regime. Dat blijkt uit een rapport van het Leiden Asia Centre.

Voor OneWorld schreef ik een artikel over deze praktijken, waarvoor ik ook sprak met de onderzoekers. Dat artikel is hier te lezen.

Eerder schreef ik voor NRC een stuk over een documentaire waarin journalisten van VICE op bezoek gaan bij Poolse bedrijven die gebruik maken van Noord-Koreaanse dwangarbeiders. De video is hier terug te zien.

Kijken: Noord-Koreaanse dwangarbeid in de EU

In geen enkel land ter wereld worden mensenrechten op zo’n massale schaal geschonden als in Noord-Korea. Daar doe je als EU-lidstaat geen zaken mee, zou je denken.

Toch wel dus. Met een sterk staaltje onderzoekswerk, ontdekten VICE-verslaggevers dat in Polen honderden Noord-Koreaanse dwangarbeiders werken. Het loon dat zij hiermee verdienen, verdwijnt geheel of zo goed als geheel in de zakken van het regime van dictator Kim Jong-un. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de ellenlange werkweken die dwangarbeiders uit “het meest gesloten land ter wereld” maken.

Voor Engelse ondertiteling, klik rechts onderin op CC en selecteer “English”

De aanwezigheid van Noord-Koreanen in Polen kwam aan het licht door een opmerkelijk nieuwsbericht. Op een scheepswerf was bij een ongeluk een medewerker om het leven gekomen. Zijn vaderland: Noord-Korea. VICE ging in Polen kijken of er nog meer Noord-Koreanen werkten, onder welke omstandigheden dit gebeurde en wie hen in dienst nam.

VN-rapport

Een VN-rapport uit 2015 luidde de noodklok over Noord-Koreaanse dwangarbeiders in het buitenland. Zij zouden door de regering gestuurd worden naar China, Rusland en het Midden-Oosten. Daar werken zij soms wel 16 uur per dag of meer onder erbarmelijke omstandigheden. Betaald krijgen ze niet of nauwelijks: het geld gaat linea recta naar het regime, dat hier naar schatting jaarlijks meer dan 1,5 miljard dollar mee opstrijkt.

In een eerdere documentaire ging VICE langs bij een houtbedrijf in Rusland, dat Noord-Koreaanse dwangarbeiders in dienst had.

Hoogleraar Koreastudies aan de Universiteit Leiden Remco Breuker, die ook in de documentaire aan het woord komt, houdt zich met het onderzoeksproject “Slaves to the System” al langere tijd bezig met onderzoek naar de aanwezigheid van Noord-Koreaanse dwangarbeiders in EU-landen. In een telefonisch interview spreekt Breuker zijn afschuw uit over de werkomstandigheden van Noord-Koreanen in Polen en andere landen:

“Er is sprake van uitbuiting van arbeiders en er worden sancties tegen Noord-Korea geschonden. Maar daarnaast is nog iets aan de hand. Uit getuigenverklaringen is gebleken dat het repressieve Noord-Koreaanse systeem, inclusief de politieke indoctrinatie en zware straffen, ook wordt geëxporteerd. In andere woorden: dezelfde mensenrechtenschendingen als in Noord-Korea vinden plaats op de plekken waar Noord-Koreaanse arbeiders werken en wonen.”

Volgens Breuker moeten we Noord-Korea niet als een staat zien, maar veeleer als “het grootste illegale uitzendbureau ter wereld” en als “een familiebedrijf”. Breuker lichtte dit in een eerdere analyse in nrc.next toe:

“Noord-Korea is een ideaal neoliberaal conglomeraat dat erin slaagde de staat te privatiseren. Het land als staat behandelen is dan ook zinloos: de staat is slechts een bij de VN geregistreerde lege huls voor de echte nv. Internationale kritiek wordt alleen gevoeld als het van invloed is op omzet, winst en uitkering aan aandeelhouders. De heersende logica is louter die van kapitaal en zelfbehoud, niet die van een staat.”

Dit artikel verscheen op 21 mei 2016 op de website van NRC.

Zeer strenge VN-sancties tegen Noord-Korea unaniem aangenomen

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft op 2 maart 2016 unaniem gestemd voor bijzonder strenge strafmaatregelen tegen Noord-Korea. De sancties zijn een straf voor het testen van een kernwapen en het lanceren van een langeafstandsraket in respectievelijk januari en februari van dit jaar. Maar wat betekent deze zoveelste ronde strafmaatregelen tegen Pyongyang?

De kersverse sancties gebieden dat vrachtschepen die Noord-Korea verlaten en binnenkomen voortaan verplicht geïnspecteerd moeten worden. Ook wordt de verkoop van conventionele wapens en vliegtuigbenzine aan het land verboden. Daarnaast zullen de sancties het exporteren van onder meer kolen, ijzer en titanium, limiteren en in sommige gevallen verbieden. De resolutie legt ook financiële sancties op aan Noord-Koreaanse banken. Daarnaast worden zestien Noord-Koreanen op een zwarte lijst van de VN gezet, samen met twaalf Noord-Koreaanse instellingen.

Financieel treffen

Met de nieuwe maatregelen hoopt de internationale gemeenschap Pyongyang te raken daar waar het zeer doet: in de portemonnee. Met name de export van kolen en grondstoffen zijn een belangrijke bron van inkomsten voor het Noord-Koreaanse bewind. Zij werd eerder al financieel getroffen, toen Zuid-Korea vorige maand de stekker trok uit een gezamenlijk industriepark.

Ook China stemde voor de sancties. Beijing geldt als de enige grote bondgenoot die Kim Jong-un nog heeft, hoewel de banden de laatste jaren ernstig bekoeld zijn. China is fel gekant tegen de kernwapen- en langeafstandsrakettenprogramma’s van Pyongyang en is het tevens zat dat Noord-Korea zijn gedateerde, inefficiënte economische systeem weigert te hervormen.

Beijing hoopt dan ook dat de strafmaatregelen het Kimregime ertoe zal bewegen haar kernwapenprogramma te ontmantelen en weer plaats te nemen aan de onderhandelingstafel. Tussen 2003 en 2007 werd in het zogeheten Zespartijenoverleg gesproken met Noord-Korea over het opgeven van nucleaire wapens, maar Pyongyang hield het daar na 2007 voor gezien. China hamert er voortdurend op dat sancties gepaard moeten gaan met een dialoog met Noord-Korea.

Vorige maand schreef ik voor OneWorld dit artikel over de complexe betrekkingen tussen Noord-Korea en China

Ogen zijn op China gericht

Maar het is ook vooral aan China om ervoor te zorgen dat de sancties ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Het leeuwendeel van de goederen dat Noord-Korea in en uit gaat komt via China. In het verleden heeft Beijing vaker strafmaatregelen tegen Pyongyang gesteund, maar liet zij vervolgens veel te wensen over bij de uitvoer hiervan. Analisten maken zich dan ook zorgen over hoe effectief de nieuwe, strenge sancties zullen zijn.

De VN hadden de sancties al afgelopen vrijdag of maandag willen aannemen, maar de stemming moest worden uitgesteld omdat Rusland extra tijd wilde om de tekst te bestuderen. Het Kremlin heeft de banden met Noord-Korea de afgelopen jaren aangehaald, hoewel van de warme betrekkingen uit de tijd van de Koude Oorlog geen sprake meer is. Uiteindelijk stemde ook Moskou voor de strafmaatregelen.

Noord-Korea bracht vorige maand een satelliet in een baan om de Aarde. Hoewel Pyongyang beweert dat het om vreedzame technologie gaat, beschuldigen de VN het land ervan op deze wijze stiekem langeafstandsraketten te testen. In januari zeiden Noord-Koreaanse staatsmedia met veel aplomb dat met succes een waterstofbom getest was. Hoewel analisten vermoeden dat slechts een “gewoon” kernwapen werd getest, is dat laatste al een schending van tal van VN-resoluties.

Een eerdere versie van dit artikel werd op 2 maart 2016 gepubliceerd op de website van NRC.

Frenemies for life: de betrekkingen tussen China en Noord-Korea

Het is een haat-liefde verhouding, maar de afgelopen jaren is de relatie tussen China en Noord-Korea wel erg bekoeld geraakt. China is bijvoorbeeld niet blij met het Noord-Koreaanse kernwapenprogramma. Toch blijft China het regime van Kim Jong-un steunen. Sterker nog: China is de levensader van Noord-Korea, zonder Chinese hulp zou het regime ineenstorten. Waarom laat China Noord-Korea niet los?

Voor OneWorld schreef ik een artikel over de complexe dynamiek van de bilaterale betrekkingen tussen beide “communistische” landen. Lees het artikel hier terug.

Zuid-Korea begint sluiting gezamenlijk industriepark in Noord-Korea

Zuid-Koreaanse managers en arbeiders zijn donderdag begonnen met het sluiten van het Kaesong Industriepark, het laatste economische samenwerkingsverband tussen beide Korea’s. Dat meldt het Zuid-Koreaanse persbureau Yonhap. Het besluit om het park dicht te gooien werd een dag eerder genomen naar aanleiding van de rakettest die Pyongyang zondag uitvoerde.

Het industriepark ligt in Noord-Korea bij de historische stad Kaesong, op zo’n 10 kilometer van de grens met Zuid-Korea. In het gebied werken Noord-Koreaanse arbeiders in fabrieken die worden gerund door Zuid-Koreaanse bedrijven. Het park werd geopend in 2004 als onderdeel van de Zonneschijnpolitiek van toenmalig president Kim Dae-jung. Hij hoopte met dergelijke samenwerkingsprojecten de banden met Noord-Korea te verbeteren.

Zuid-Koreanen weg

Inmiddels zijn alle Zuid-Koreaanse burgers teruggekeerd uit Kaesong. In het park zijn 124 Zuid-Koreaanse bedrijven gevestigd. Er werken circa 54.000 Noord-Koreanen.

Noord-Korea reageerde later op donderdag door te stellen dat alle Zuid-Koreaanse burgers uit het industriepark verwijderd zullen worden. Dat meldt Yonhap op gezag van Noord-Koreaanse staatsmedia. Ook zullen alle Zuid-Koreaanse tegoeden en eigendommen in Kaesong worden bevroren en worden twee “cruciale communicatiekanalen” afgesneden, aldus Pyongyang. De Noord-Koreaanse regering zegt dat Seoul “zal boeten” voor het sluiten van het complex en noemde het besluit om dit te doen een “oorlogsverklaring”.

Het is nog niet bekend of de sluiting permanent of tijdelijk is. Seoul zegt dat zij niet wil dat Pyongyang met Zuid-Koreaans geld haar kernwapen- en raketprogramma’s financiert. De Zuid-Koreaanse regering heeft beloofd economische verliezen van bedrijven die actief zijn in Kaesong te zullen compenseren.

Belangrijke bron van inkomsten

Het Kaesong Industriepark is een belangrijke melkkoe voor het Noord-Koreaanse bewind. Pyongyang heeft sinds 2004 bijna een half miljard euro verdiend aan de economische activiteiten in Kaesong. Die worden uitbetaald in harde valuta, die het Kimregime nodig heeft omdat de eigen munt instabiel en weinig waard is. Noord-Koreanen die in het park werken moeten een groot deel van hun loon afdragen aan het Noord-Koreaanse regime.

Hoewel het park geregeld inzet was tijdens spanningen tussen Noord- en Zuid-Korea werd het pas een keer eerder tijdelijk gesloten. Dat was overigens op last van Pyongyang, die in 2013 tijdelijk al haar burgers uit de zone terugtrok. Later werd de samenwerking in Kaesong weer hervat.

Satelliet en kernbom

Noord-Korea bracht op 7 februari een satelliet in een baan om de Aarde. De internationale gemeenschap ziet de lancering echter als een verkapte test voor een langeafstandsraket. In januari joeg Pyongyang de internationale gemeenschap tegen zich in het harnas door een kernbom te testen. Meerdere landen legden sindsdien sancties op aan het Noord-Koreaanse bewind.

Een eerdere versie van dit artikel verscheen op 11 februari op de website van NRC.

Noord-Korea zegt waterstofbom te hebben getest. Wat betekent dit?

Noord-Korea heeft woensdag naar eigen zeggen succesvol een waterstofbom getest. Dat melden Noord-Koreaanse staatsmedia.

Man bekijkt nieuwsitem over de Noord-Koreaanse waterstofbomtest. Foto Jung Yeon-Je / AFP

Man bekijkt nieuwsitem over de Noord-Koreaanse waterstofbomtest. Foto Jung Yeon-Je / AFP

Volgens Pyongyang vond de test om 10.00 lokale “Pyongyangtijd” plaats. “Deze test betekent dat het kernwapenprogramma van de Democratische Volksrepubliek Korea [de officiële naam van Noord-Korea, CvdV] tot een hoger niveau is getild”, aldus staatsmedia. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties komt later woensdag bijeen om de proef te bespreken, meldt persbureau Reuters.

De test werd met veel bombarie op de Noord-Koreaanse staatstelevisie aangekondigd, hier terug te zien. Onder de video is de gehele Engelstalige verklaring van Pyongyang over de proef te lezen. Zoals gewoonlijk rechtvaardigt Pyongyang de test als een “defensieve maatregel” tegen de “ongekende Amerikaanse agressie”.

Tekst gaat verder onder de video
https://www.youtube.com/watch?v=nUesrMFLWWM

Onduidelijkheid

Internationale seismologen namen een “onnatuurlijke” aardbeving met een schaal van 5.1 waar rondom Punggye-ri, de locatie waar tot nu toe alle Noord-Koreaanse kernproeven hebben plaatsgevonden. Volgens Zuid-Koreaanse inlichtingendiensten werden China en de VS van tevoren niet gewaarschuwd door Pyongyang dat de test zou plaatsvinden. De kracht van het wapen dat is getest wordt door analisten geschat op zo’n 6 kiloton, veel zwakker dan zelfs van een mislukte waterstofbomproef mag worden verwacht.

Analisten konden dan ook nog niet bevestigen of Noord-Korea daadwerkelijk een waterstofbom heeft getest. Verder onderzoek zal meer duidelijk moeten maken over de aard van de proef. Dat kan nog dagen duren. Het zou ook om een “gewone” kernproef kunnen gaan met een krachtiger atoomwapen dan waarover Pyongyang tot nu toe beschikte. NK News sprak met enkele experts over of Noord-Korea een waterstofbom zou kunnen hebben.

Het Zuid-Koreaanse leger denkt niet dat de beving het gevolg was van een waterstofbom. In Azië doken meerdere beurzen in de min na het nieuws over de test.

Luister hier naar een vraaggesprek dat BNR Nieuwsradio had met Sico van der Meer, deskundige op het gebied van Noord-Korea en massavernietigingswapens bij Instituut Clingendael

Rookgordijn

Nog geen week geleden riep Kim Jong-un in zijn nieuwjaarsrede op tot meer economische samenwerking. Er werd toen met geen woord gerept over het kernwapenprogramma, dat Pyongyang geregeld aanduidt als haar “heilige zwaard”. Zoals wel vaker lijkt dit een rookgordijn te zijn geweest dat Noord-Korea heeft opgeworpen alvorens weer met provocatieve acties op de proppen te komen.

De timing is dan ook opmerkelijk. Door de conflicten in het Midden-Oosten en terreurdreiging in het Westen was de aandacht voor Noord-Korea de laatste tijd wat afgezwakt. Het Kimregime grijpt dit soort momenten vaker aan om provocaties uit te voeren om de wereld aan zijn bestaan te herinneren. Lees hier een eerder stuk waarin ik beschrijf hoe deze dynamiek werkt.

Propaganda

Tevens kan de test dienen als propaganda om het leiderschap van Kim Jong-un tegenover de Noord-Koreaanse bevolking te verheerlijken. Door te claimen significante vooruitgang te hebben geboekt in de ontwikkeling van kernwapens kan Kim beweren dat hij zich inzet om het Noord-Koreaanse volk tegen buitenlandse agressie te beschermen. Zeker met het uitblijven van economische successen in het economisch noodlijdende Noord-Korea kan een nieuwe atoomtest goede propaganda zijn voor Kim Jong-un.

Kim Jong-un tekent het bevel om de waterstofbomproef uit te voeren. Foto Yonhap.

Kim Jong-un tekent het bevel om de waterstofbomproef uit te voeren. Foto Yonhap.

Noord-Korea heeft tot nu toe drie keer een kernproef uitgevoerd: in 2006, 2009 en 2013. De VN hebben het geïsoleerde land flinke sancties opgelegd. Zuid-Korea noemde de proef van woensdag een schending van VN-resoluties. Seoel beloofde “samen te zullen werken met partners in de regio om Noord-Korea een hoge prijs te betalen voor de waterstofbomtest”.

Reacties

Ook de Verenigde Staten hebben de jongste proef van Pyongyang veroordeeld. Het Witte Huis liet vanochtend weten dat “wij het keer op keer duidelijk hebben gemaakt dat wij Noord-Korea niet zullen accepteren als staat die over kernwapens beschikt”, iets wat Pyongyang wel graag wil. Volgens de Amerikanen laat de proef zien dat Noord-Korea geen serieuze voornemens heeft om te onderhandelen over eventuele denuclearisatie.

Dat laatste sluit aan bij eerdere Noord-Koreaanse verklaringen. Het land heeft meerdere malen aangegeven nooit zijn kernwapens te zullen opgeven omdat deze “nuclear deterrent” voorkomt dat Noord-Korea zal worden aangevallen door het Westen. Staatsmedia halen geregeld de voorbeelden aan van Saddam Hoessein en Moammar Kadhafi, die na het opgeven van hun massavernietigingswapens werden afgezet.

De jongste proef zal ook de verhoudingen met China op scherp stellen. De Chinese regering zei woensdag de kernproef “sterk af te keuren”. Hoewel Beijing de laatste grote bondgenoot van Pyongyang is, is de Chinese regering fel tegen het Noord-Koreaanse kernwapenprogramma gekant. Beijing heeft in het verleden na eerdere kernproeven VN-sancties gesteund tegen Noord-Korea, hoewel China niet zo doortastend is met de uitvoering hiervan.

Verjaardag

De test komt twee dagen voor de verjaardag van Kim Jong-un. Phil Robertson, vicedirecteur voor Azië van Human Rights Watch, zei hierover:

“Kim Jong-un mag het misschien gepast vinden om zijn verjaardag alvast te vieren met een kernproef, maar zelfs een waterstofbom moet de wereld niet laten vergeten dat de dictatuur van de Kimfamilie gefundeerd is op de systematische mishandeling van de Noord-Koreaanse bevolking. Het enige verjaardagscadeau dat Kim Jong-un zou moeten krijgen van de internationale gemeenschap is een enkele reis naar het Internationaal Strafhof in Den Haag, waar hij moet worden aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid.”

Noord-Korea zei vorige maand dat het land in staat was om naast een atoomwapen een waterstofbom te testen. Veel internationale analisten trokken deze bewering toen in twijfel. Pyongyang beschikt over een klein arsenaal kernwapens en voert daarna geregeld rakettests uit. In 2012 werd voor het laatst een langeafstandsraket getest, waarbij volgens het Kimregime een satelliet in een baan om de Aarde werd gebracht.

Het land is er voor zover bekend nog niet in geslaagd om atoomwapens te ontwikkelen die klein genoeg zijn om op een projectiel te plaatsen. Dit zou Pyongyang in staat stellen om met kernkoppen de VS te raken – alsook Japan en Zuid-Korea.

Vanavond spreek ik om 18.36 uur op BNR Nieuwsradio over wat deze proef betekent voor Noord-Korea en de internationale gemeenschap.

VIDEO: Zuid-Koreaan reist virtueel naar geboortedorp in Noord-Korea

De laatste keer dat de 88-jarige Kim Gu-hyeon zijn Noord-Koreaanse geboortedorp zag was 68 jaar geleden, in mei 1947. Hij ontvluchtte het communistische regime en bouwde een nieuw bestaan op in Zuid-Korea. Kim heeft er echter altijd van gedroomd om nog eens terug te gaan.

Dat gaat helaas niet zomaar. De Koude Oorlog is op het Koreaanse schiereiland nog springlevend en de aartsrivalen worden gescheiden door de zwaarst bewaakte grens ter wereld. De Zuid-Koreaanse autofabrikant Hyundai bedacht echter een manier waarop Kim toch even naar “huis” kon terugkeren, te zien in onderstaand promotiefilmpje:

https://www.youtube.com/watch?v=t4GDluTGgn0

Virtuele reis

Het bedrijf ontwierp met behulp van navigatietechnologie, foto’s en satellietbeelden van het gesloten Noord-Korea en beschrijvingen van Kim een speciale simulator. Bij dit Going Home-project wordt Kim in een auto gezet, omringd door videoschermen. Terwijl Koreaanse volksmuziek klinkt, gespeeld door een Noord-Koreaanse vluchteling, begint Kim aan de virtuele versie van de reis waar hij al zo lang van droomt.

Aan het begin van de video, wanneer hij zijn oude adres invoert in het navigatiesysteem, is Kim nog wat onwennig. Bij het oversteken van de Daedong-rivier in de hoofdstad Pyongyang reageert hij nog wat lauwtjes.

Emotionele beelden

Maar als bij het oversteken van de Wooncheon-rivier zijn oude huisje in zicht komt, gaat Kim overstag. De aankomst bij de voortuin van zijn ouderlijk huis levert emotionele beelden op. Kim:

“Moeder, ik ben het, je zoon is thuisgekomen! Moeder, waarom antwoord je niet?”

70 jaar gescheiden

Korea werd in 1945 opgesplitst in een communistische en kapitalistische helft. De divisie was tijdelijk bedoeld, maar 70 jaar later zijn de landen nog steeds gescheiden. Van 1950 tot 1953 werd een bloedige oorlog uitgevochten, waarin ook de Verenigde Staten en China ingrepen. Dit conflict eindigde niet in een vredesverdrag, maar in een wapenstilstand. Formeel verkeren de landen dus nog altijd in oorlog.

Het is voor burgers niet mogelijk om van noord naar zuid of vice versa te reizen. Ook brieven sturen of bellen is onmogelijk. Af en toe worden familiereünies georganiseerd, maar daarvoor komt slechts een select aantal mensen in aanmerking. Ook zijn hier beperkingen aan verbonden.

Een eerdere versie van dit artikel werd op 27 november 2011 gepubliceerd door NRC.

Kijken: zelfs op familiereünies kunnen Koreanen niet vrijuit spreken

Wat zeg je tegen een broer of zus die je al meer dan zestig jaar niet hebt gezien? De 86-jarige Zuid-Koreaan Ahn Yoon-joon weet in ieder geval wat hij niet mag zeggen als hij deze week zijn Noord-Koreaanse zusjes spreekt. De Zuid-Koreaanse overheid heeft hem een handleiding met taboe-onderwerpen gegeven.

Het gaat Ahn niet in de koude kleren zitten. Door de censuur heeft hij zijn enthousiasme voor de hereniging goeddeels verloren. Tegenover Reuters zegt hij gefrustreerd:

“Je mag niet alles vragen dat je wil vragen. Dit is geen reünie, dit is slechts een geënsceneerde bijeenkomst.”

Gevoelige onderwerpen mijden

Zo wil Ahn graag van zijn zusjes weten hoe zijn vader is overleden. Dit kan echter als een gevoelige vraag worden geïnterpreteerd, aangezien zijn vader een rijke grootgrondbezitter op het moment dat Noord-Korea een stalinistisch land werd. Ahn kan hooguit om de overlijdensdatum vragen.

In de handleiding wordt de Zuid-Koreaanse bezoekers afgeraden om vragen te stellen over de Noord-Koreaanse leiders, over mensenrechtenschendingen of over leefomstandigheden in het gesloten land. In het boekje staat het advies:

“Mochten uw familieleden uit Noord-Korea propagandaliederen gaan zingen of politieke uitspraken doen, houd hen dan in toom en probeer het onderwerp te veranderen.”

Nieuwsuitzending over de reünies

Sancties

Zelfs in het kiezen van een cadeautje voor zijn familie had Ahn geen vrijheid. Noord-Korea heeft diverse sancties aan zijn broek na het doen van drie kernproeven en het testen van meerdere langeafstandsraketten. Ahn wilde zijn zusjes een gouden ketting geven, maar sieraden zijn luxegoederen en mogen om die reden niet worden uitgevoerd naar Noord-Korea. Ahn kocht dus maar medicijnen en tandpasta.

De 87-jarige Kim Woo-jong ontvluchtte in 1951 Noord-Korea om voor het Zuid-Koreaanse leger te vechten. Hij vindt het minder erg dat zijn spreekvrijheid wordt ingeperkt. Hij zegt te zullen letten op wat hij zegt als hij zijn zus spreekt:

“Ik besef me maar al te goed dat mijn geschiedenis er in de ogen van Noord-Koreanen slecht uitziet. Mijn zus neemt het risico om mij nog te spreken voor haar dood.”

Al ruim zes decennia gescheiden

Het is de twintigste keer dat hoogbejaarde Noord- en Zuid-Koreanen de kans krijgen om elkaar te spreken, nadat de grens tussen beide aartsvijanden in 1953 aan het einde van de Koreaanse Oorlog definitief op slot ging. Deelnemers worden geloot uit een poule van 66.000 80- en 90-plussers. Maar dat aantal neemt snel af.

Beelden van een eerdere hereniging in 2014:

Een eerdere versie van dit artikel verscheen op 21 oktober 2015 op de website van NRC.

Interview met Hyeonseo Lee, het meisje met zeven namen

Onlangs had ik de eer om Hyeonseo Lee, Noord-Koreaanse vluchteling en schrijfster van het boek Meisje met zeven namen, te interviewen voor OneWorld. We spraken over haar vlucht uit Noord-Korea, over de mensenrechtenschendingen in het land, wat de wereld kan doen om Noord-Koreanen te helpen en over toerisme naar het gesloten land.

Lees hier het interview met Hyeonseo Lee terug

Hyeonseo Lee is vooral bekend vanwege haar TED-talk, die hieronder te bekijken is:

Eerder schreef ik naar aanleiding van het verschijnen van Lee’s boek dit artikel voor NRC, dat ook veel videomateriaal bevat. Het boek van Lee is hier te bestellen.